|
|
Wijkverpleegkundige
Je mag je pas wijkverpleegkundige noemen als je een HBO opleiding verpleegkunde gevolgd hebt. Niet zo vreemd, want je krijgt vaak te maken met ingewikkelde zorgvragen die verder gaan dan een nieuwe pleister op een wondje plakken.
Een wijkverpleegkundige werkt zelfstandig en moet genoeg medische kennis hebben om een situatie goed in te schatten. Over het algemeen komt de wijkverpleegkundige bij mensen thuis om bijvoorbeeld te bepalen of een ouder iemand met medische klachten nog zelfstandig kan wonen. Zo ja, dan stelt de wijkverpleegkundige een plan van aanpak op en zoekt contact met mantelzorgers en zorgmedewerkers die hierbij zouden kunnen helpen. Je gaat overleggen met nieuwe of huidige zorgverleners, zoals de huisarts, de specialist in het ziekenhuis of een fysiotherapeut.
Je mag ook praktische zorg verlenen, zoals het verschonen van een verband van een complexe wond en het geven van injecties. Sommige kankerpatiënten krijgen hun chemotherapie thuis via een infuus of medicijnen. Hierbij kan de wijkverpleegkundige ook een rol spelen.
Als wijkverpleegkundige merk je soms op dat een bepaald probleem in de wijk vaak voorkomt. Bijvoorbeeld dat mensen met ouderdomsdiabetes niet altijd weten wat ze nu wel of niet mogen eten, of dat het voor hen belangrijk is om elke dag op dezelfde tijd te eten. Dan heb je wijkverpleegkundige de taak om iets met die kennis te doen, bijvoorbeeld door voorlichtingsbijeenkomsten te organiseren. Soms alleen, soms in samenwerking met de GGD of een andere relevante dienst.
|
Meer resultaten:
Gevonden in andere categorieën:
|
|
|
Terug
Beroepen